Baştan başa Arnavutluk Gezisi

BERAT

Tiran’da bir gece kaldıktan sonra, ertesi sabah erkenden Berat’a giden otobüslere binmek üzere Kartal Heykelinin olduğu yere geldik. Plana göre Berat’ta günübirlik gezip akşam iki gün konaklayacağımız Vlore’ye gidecektik ya da biz öyle sanıyorduk :)

Heykele ulaştığımızda yine tam da hareket etmek üzere olan otobüse atladık ve çok sevindik. Berat’a yaklaşık üç saat sonra ulaştık. İndiğimiz gibi Vlore’ya giden otobüslerin saatlerini sorduk ve sadece iki saat sonra tek bir araç olduğunu öğrenince, iki saatin de bu güzel şehre asla yetmeyeceğini daha ilk andan anlayınca bir gece Berat’ta kalmaya karar verdik.

Berat’ta bir otogar vardı ve otobüsten indiğimiz gibi, üzerinde SMILE ALBANIA yazan iki genç yanımıza geldi ve bize yardım etmek istediklerini söylediler. Meğer Arnavutluk hükümeti ülkenin  tanıtımı amaçlı bir proje kapsamında ülke çapında gençleri görevlendirmiş. Gençler hem bize yardım etmek için hem de ülke hakkında fikirlerimizi almak için orada bulunuyorlardı. Çok hoşumuza gitti. İnşallah başarılı olurlar.

Belediye otobüsü ile Mangalem diye bilinen eski şehir merkezine vardık. Hemen bir otel ayarlayıp eşyalarımızı otele bıraktık ve yemek yemek için eski şehir merkezindeki Hotel Mangalemi’nin restorantını seçtik. Yemekten sonra eski şehir meydanını gezmeye koyulduk.

Biraz Safranbolu, biraz Amasya biraz da Şirince’yi andıran Berat şehri, Arnavutluk’un neredeyse ortasında tarihi dokusu çok iyi korunmuş küçük bir şehir. Mangalem diye de bilinen eski kent merkezi, Gorica ve Kale mahalleleri 2008 yılında UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne alınmış. Tarihi ve kültürel dokusunun korumasını, 1961’de Enver Hoca’nın kenti “Müze Kent” ilan etmesine borçlu. Kentte görülecek yerlerin başında kayalık bir tepe üzerine inşa edilmiş kale geliyor, aşırı sıcaktan dolayı kaleye akşamüzeri çıkmaya karar verdik.

Şehir Osumi Nehri’nin iki yakasına kurulmuş. Nehrin üzerindeki Gorica Köprüsü, 18. yüzyılda Ahmet Kurt Paşa tarafından yaptırılmış. İlk yapıldığı 1790’da ahşap olan köprü 1920’de taş olarak yeniden inşa edilmiş. 2012’de beyaz taşlarla tekrar restore edildiği için “Beyaz Köprü” olarak da biliniyor. Eski şehir kısmındaki bir başka yapı Kurşunlu Cami.Eski şehir merkezinde teraslar halinde yükselen ve Osmanlı evleri olarak bilinen evlerin manzarası muhteşem! Pencerelerinin çokluğu nedeniyle de kent, Arnavutlarca “bin pencereli kent” olarak adlandırılıyormuş.

Mangalem Mahallesindeki en eski yapı, 15. yüzyılda II. Bayezid adına inşa ettirilen Sultan Camisi. Camiyle aynı bahçeyi paylaşan Helveti Tekkesi var. Berat’ta bulunan bütün camiler ve tekke restore ediliyordu. Eski şehrin büyük bir kısmı şantiye alanı gibiydi. Bir ara  restorasyonda görevli işçilerden biri peşime takılın diye el işareti yapınca biz de takıldık ve bizi Bekarlar Cami’nin içine soktu, amacı bize freskleri göstermekmiş, duvarlardaki fresklere bayıldım. Diğer Osmanlı Döneminden kalma bir diğer cami de Saat Camisi.

Akşamüzeri sıcaklık biraz azalır gibi olunca kaleye doğru dik bir yokuştan tırmanmaya başladık. Yolumuz üzerinde nereye baksak bir fotoğraf karesi gördüğüm  için oyalana oyalana kaleye çıktık! Eski evlerin kapılarına bayıldım her birini fotoğraflamaya çalıştım, her birinin ayrı bir hikayesi vardı sanki… Kaleye çıktığımız gibi yağmur başladı. O sıcak, zaten normal bir sıcak değildi aslında, arkasından bir fırtına kopacağı belliydi. Biz kalede gezerken yağmur çisil çisil yağarak bize yukarıdan muhteşem manzaraları izlemeye müsaade etti hatta belli belirsiz bir gökkuşağı bile çıktı. Kale içinde Onufri Müzesi, Enver Hoca’nın villası, freskleri ile ünlü Bizans kilisesi, II. Bayezid zamanında yapılan Kızıl Cami’nin minaresi var. Günümüzde hala yerleşik yaşamın sürdüğü kale içinde, 13 ve 14. yüzyıllarda taş ve tuğla kullanılarak inşa edilmiş Holy Trinity Kilisesi isminde tarihi bir kilise de bulunuyor.

Kaleden bakınca Tomor ile Shpirag dağları arasında uzanan Berat’ın güzelliği bir kez daha ortaya çıkıyor. Kaleden daha çok karşı kıyı yani Gorice mahallesi görülebiliyor. Evler minyatür gibi görününce daha bir şirin.

Yağmur hızını arttırmaya başlayınca bizde aşağı doğru inerken hızımızı arttırdık :) Hatta aşağı indiğimizde sırılsıklam olmamak için hemen bir restorana girerek yemek molası verdik yağmur dinene kadar. Biz yemek yerken muhteşem bir gökkuşağının dışarıda belirdiğini görseydim içeri girer miydim hiç? Yemekten sonra yağmur da azalmaya başladığında iki ucunun da nerede başlayıp bittiği belli olmayan sanki sihirli bir gökkuşağı vardı gökyüzünde! Koşa koşa köprünün üzerine gittik daha güzel bir manzara için. Hava kararana kadar kaybolmayan gökkuşağı güzel Berat’ı daha da güzelleştirmişti.

Biraz da Berat’ın yeni şehir kısmını gezdik ve çok geç olmadan otelimize döndük, şiddetlenmeye başlayan yağmur  sabaha kadar sürdü.