Baştan başa Arnavutluk Gezisi

VLORA

Berat’a veda ederek sabah otobüsü ile Vlora’ya doğru yola çıktık. Vlora Adriyatik kıyısında, ülkenin en büyük ve kalabalık şehirlerinden biri. Durres’ten sonra ikinci büyük liman Vlora’da. İtalyanlar yine burada :) Açıkçası çok büyük bir beklentiyle gittiğimiz Vlora’da aradığımı bulamadım ve iyi ki Vlora’da geçireceğimiz iki gecenin bir gecesini Berat’ta geçirmişiz diye düşündüm. Şehri gezdikten sonra denize girmeyi planlıyorduk. O yüzden plaja yakın bir otel bulmuştuk. Mayolarımızı giydik ve şehir turu bittikten sonra denize girme planıyla yola koyulduk. Hava yine inanılmaz sıcaktı. Şehir Osmanlı döneminde Avlonya olarak anıldığı için Avlonya eyaleti olarak da biliniyor. 1417 yılında Osmanlı egemenliğine giren Vlora’ya Mimar Sinan hemen bir cami inşa etmiş. Kurşunlu Camisi 1542 yılından kalma. Camiyi gezerken caminin genç imamı iyi İngilizcesi ile bize oldukça faydalı bilgiler verdi. Acaba Vlora’da çok şey var da biz mi kaçırıyoruz diye düşünürken imamın verdiği bilgilerden haklı olduğumu anladım. Vlora’da çok fazla gezilecek yer yoktu.

Camiden sonra şehrin yüksek bir tepesi üzerine konumlanmış Kuzum Baba Bektaşi Türbesini gezmek üzere hatırı sayılır sayıda basamak çıktık. Sıcakta yukarı çıkmak zordu ama en yüksek yer burası olduğu için rüzgar güzel esiyordu. Bektaşi Tekkesindeki Bektaşi dedesi bize sürekli Arnavutça konuşarak tekkeyi gezdirdi, hiç bir şey anlamadık sadece oldukça restore edilmiş ve çok yeni görünen bu tekkeden fazla etkilenmeyerek ayrıldık.Tepeden bir de şehir manzarasına baktık ancak bulunduğumuz tepe, Karaburun Yarımadası, Narta Lagünü ve Sazan Adası’nın manzarasını uzaktan da olsa sunsa da çarpık kentleşme ve beton binalar şehre çirkin bir görüntü veriyordu.

Tepeden indikten sonra belediye otobüsü ile halk plajına gittik. Oldukça geniş bir sahil şeridi olan Vlora’nın halk plajını beğenmedik. Deniz, Ege’nin şıkır şıkır sularına alışmış olan bizi cezbetmedi ama yine de yüzdük, güneşlendik, uyuduk ve dinlendik. Aslında plajın güzel olmaması normaldi çünkü çoğu şehirde şehrin içinde olan plajlar gizli saklı koylara göre her zaman daha vasattır. Aslında Vlora’dan günübirlik tekne turları var koylara gidebileceğimiz ancak biz Sarande’de ve Korfu adasında denize doyacağımızı düşünerek buradaki deniz faslını çok önemsemedik. O yüzden bu günlük yorucu turlara katılmadık. Bu arada Vlora’da asıl Ege gibi şıkır şıkır plajların Sarande istikametinde, güneye indikçe var olduğunu görünce otobüsün camına yapıştım ve berrak Adriyatik denizine bir kez daha hayran oldum. Araba ile geziyor olsaydık şehre nispeten uzak olan bu plajlara belki de gelirdik diye düşündüm.

Deniz faslı bitince sahil boyunca yürüyerek otele doğru yürürken aslında akşamüstü serinliğinde şehrin sahilinin hiç de fena olmadığını gördüm. Balıkçılar, tekneler, gemiler, kafeler, lunapark tam bir sahil şehriydi işte. Otele dönüp dinlendikten sonra hava kararınca bir de gece hayatını görmek ve yarınki Sarande otobüsüne nereden bineceğimizi soruşturmak üzere sahile geldik. Meğer festival varmış, öyle kalabalıktı ki! Konserler, halk oyunları, yemek büfeleri, hediyelik eşya tezgahları, kafeler, restoranlar tıklım tıkıştı. En güvenilir bilgiyi polis memurundan aldık, otobüse bineceğimiz yeri öğrendik ve gösterileri, konserleri izledikten sonra otele geri döndük.