İskandinavya’nın Küçük İncileri: İsveç Kentleri

Växjö 

Växjö kentindeki Cam Müzesi’ne yetişmek için bu ilginç Barok kentini heba ettik ve Karlskrona’dan ayrılıp, kapanmasına 1 saat kala Småland Cam Müzesi‘ne yetiştik. Müzede cam eserler dışında mobilyalar ve eskiden kalma eşyalar da vardı. Cam Müzesi beni tatmin etmedi. Daha önce Almanya’nın Passau kentinde gördüğümüz (30.000’den fazla son derece iyi arşivlenmiş 1680-1950 yılları arası cam ürünlerinden oluşan) müzeden sonra bu müze çok yavandı. Çok yetersiz ve karma karışıktı. Hediyelik eşya kısmı ise daha da vahimdi. İsveç’in o kadar ünlü cam fabrikaları varken burada sergilenen amatör işi çalışmalar bence utanç vericiydi. Orrefors yada Matt Jonasson cam fabrikalarını gezmek daha iyi olurmuş. Hatalı bir seçim yapmışım.

Bu arada hakkını da yememek lazım. Bir iki modern çalışma ilgimizi çekti. Ana rahmindeki fetus şeklinde bir eserin adı da kendi kadar ilginçti. ”Bir egoist yetişiyor” Arkasına geçtiğimizde bir anda sayıca çoğalan yüzlerimiz de bizi çok eğlendirdi.

İsveçli arkadaşım beni İsveç Müzeleri konusunda uyarmıştı. “Müzeler sizi hayal kırıklığına uğratabilir. Çok önemli olmayan eserleri gayet güzel tasarımlarla sunarlar. Türkiye’deki eser zenginliğini orada bulamazsınız. Bir Topkapı’daki eserleri orada görmenize imkan yok. Sergilenenler o kadar değerli ve özel değil” demişti. Haklıymış. İsveç Müzelerinin tarih zengini Türkleri tatmin etmesi mümkün değil bence.

Cam müzesini bırakıp etrafı gezmeye başladık. Sokakta lise öğrencisi olduğunu düşündüğüm bir grup, bol küfürlü rap şarkılarla konser veriyordu. Ben fotoğraflayınca solist iyice coştu. Havaya girdi. Gençler büyük bir ilgi ile izliyorlardı konseri…

Buradan ayrılıp, PM & Vänner adlı güzel bir pastaneye girip, yaşgünümü kutladık. Bir alışveriş merkezindeki dükkandan mum bulduk. Eşim beni mutlu etmek için çırpındı ama bu küçücük kentte ailemden uzak yaşgünümü kutlamak bende ağır bir yalnızlık hissi uyandırdı. Tadım tuzum kaçtı. Yüreğime sıkıntı ile karışık ağır bir İzmir hasreti yerleşti. Bu nedenle huysuzlaştım ve yeterince büyük yaşgünü pastası bulamadığı için eşime kapris yaptım. Onun da tadı kaçtı biraz. Yine de mum üfleme seremonisi ile kutlama öpücükleri oldu tabi ki…

Jönköping

Allahtan vatan hasreti ile karışık yalnızlık hissinden oluşan keyifsiz ruh halim yeni bir kente gidip, güzel bir et restoranında akşam yemeği yiyince dağıldı bir çırpıda. Bu arada, Jönköping’teki Jensen’s Bøfhus adlı restoranda yanlarında sarışın güzel kızlarla oturmuş yemek yiyen bir Türk grupla karşılaşmayalım mı? Hemen bizimle sohbet edip, yanımıza gelip resmimizi çektiler. Bir sıkıntımız olup olmadığını sordular. “Herşey mükemmel” dedik, bu küçük ilçede dahi bir Türk grup ile karşılaşmanın şaşkınlığı içinde. Grup çok tekin gelmedi bize. Hiç dil bilmeyen kavruk bir Türk ile fırlama görünümlü iki erkekten oluşan ekiple irtibatımızı minimal düzeyde tuttuk.

Restoranın konumu oldukça ilginçti. Tam yanında bir gece kulübü vardı. Süslenip püslenip içeri girmek için uzun bir kuyruk oluşturan çoğunluğu lise öğrencisi oldukça güzel genç kızlardan ve yakışıklı erkeklerden oluşan bir geçit töreni düşünün. Camlı pencereden Fashion TV tarzı görüntüleri izleyerek yemeğimizi yedik. İsveç insanını gözlemleyip yorumlar yaptık…

Jönköping’teki otelimiz Elite Stora Hotellet, 19. Yüzyıldan kalma güzel bir binada yer alıyordu ve odamız Vättern Gölü‘ne bakıyordu. Yeni evliyiz diyerek en güzel odayı istemem işe yaramış ve köşe suit oda bizim olmuştu. Otelin inanılmaz zenginlikte bir kahvaltısı vardı. Pancake, meyve, envai çeşit reçel, çay, kahve.

Kahvaltı sonrası göl kenarı turu attık. Ahşap iki katlı stüdyo evler, bisiklete binenler, koşanlar ile canlı bir yerdi burası. Beton direkten yapılan çiçek ağacı oldukça ilgimizi çekti. Bizim ağacın fotoğrafını çekmemiz insanların da bu güzellikle ilgilenmesini sağladı : )