Uzaklarda bambaşka bir dünya…

Dakik olmak da Japonların başka bir özelliğidir. Örneğin meşhur ‘şinkasen’ hızlı trenleri istasyonlarda sadece 3 dakika durur. Bu süre içinde trene hızla binmeniz gerekir. Aksi halde tren kapılarını kapatarak hareket eder. Şinkasen’de ancak el bagajı almanız mümkündür. Çünkü trene bagaj yükleyecek zaman yoktur. Bavullarınızı özel bir kargo şirketi ile gideceğiniz yere göndermeniz gerekir. Peronda bineceğiniz vagonun numarası işaretlenmiştir. Bu yüzden peronda koşturmanıza gerek kalmamıştır.

Japonya’da sadelik hem mimaride hem de giyimde göze çarpar. Özellikle yaşlı insanlar, kadın veya erkek, sade bir gömlek ve pantolon giyerler. Buna karşın gençlerde abartılı ve çok renkli bir giyim gözlemledim. Özellikle genç kızların makyaj ve ayakkabıları buralarda hiç göremeyeceğiniz bir şekilde renkli ve abartılı… Kadınlarda göze çarpan diğer bir özellik de, güneşli havalarda sokakta mutlaka geniş kenarlı bir şapka ve uzun eldivenle dolaşmaları. Japon kadını için teninin beyaz renkli olması vazgeçilmez bir tutku imiş. Beyaz ten onun şehirli ve asil olduğunun, tarlada çalışan, yanık tenli, kaba cahil bir köylü olmadığının göstergesiymiş. Bu sebepten geyşalar beyaz tenle yetinmeyip yüzlerini beyaz bir boya ile daha da beyazlatırlar. Bu makyajın diğer bir anlamı da misafirine karşı duygularını gizlemekmiş.

Japonların resmi dini Şintoizm’dir. ‘Şin’ tanrılar, ‘to’ ise yol demekmiş. Böylece ‘şinto’ ‘Tanrıların yolu’ anlamını taşıyor. Tanrılar deyince 5-10 tane tanrı zannetmeyin; Japonya’da 8 milyon tanrı varmış. Tabiattaki her şey tanrı sayılıyor. Deniz, nehir, toprak, ağaç, gök gürlemesi, yağmur, fırtına hepsi birer tanrı. Bu sebepten Japon insanı tabiata büyük bir değer veriyor ve hediyeler vererek bu milyonlarca tanrının gönlünü hoş etmeye uğraşıyor.